« Dom św. Gabriela »

 

W roku 1998, Zgromadzenie Braci Montfort Świętego Gabriela (założone przez św. Ludwika Marię Grignion de Montfort) postanowiło założyć nową wspólnotę w Częstochowie. Wybór Częstochowy nie jest dziełem przypadku. Miasto to, będące sanktuarium narodowym i duchową stolicą Polski, jest znane dzięki cudownej ikonie Czarnej Madonny przechowywanej w klasztorze na Jasnej Górze, która przyciąga od wieków miliony pielgrzymów z Polski i z zagranicy.

 

To właśnie w celu przybliżenia sylwetki Ojca Montfort i jego pobożności maryjnej, podjęcia pracy wychowawczej nad młodzieżą (w szczególności studentami) i przyjmowania pielgrzymów chcących nawiedzić Sanktuarium Jasnogórskie, Zgromadzenie Braci Gabrielistów zbudowało « Dom Świętego Gabriela », którego otwarcie nastąpiło 1 maja 2003 roku.

 

Dom ten, położony niespełna 700 metrów od Sanktuarium, spełnia funkcje ośrodka rekolekcyjnego i domu pielgrzyma. Dom może przyjmować grupy, rodziny lub osoby indywidualne.

 

W swoim zamyśle « Dom Świętego Gabriela » nie ma być hotelem ale miejscem, w którym panuje atmosfera braterstwa, zażyłości, otwartości i dialogu.

 

Bliższe informacje:

Dom Św. Gabriela
ul. Noskowskiego 13
42 – 200 CZĘSTOCHOWA
Tel: + 34 367 16 24 
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

 

WYPOSAŻENIE DOMU ŚWIĘTEGO GABRIELA

  • Kaplica p.w. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny

  • sala Konferencyjna (dla 50 osób)

  • jadalnia (dla 50 osób)

  • 30 pokoi (na życzenie: jednoosobowe, dwuosobowe, trzyosobowe), każdy pokój posiada telefon i Internet Wi-fi, łazienkę z prysznicem i ubikację

  • parking autobus

 

 

GALERIA ZDJĘĆ : http://louisgrignion.pl/galeria/100-dom-sw-gabriela-w-czestochowie.html

 

JAK DOJECHAC ? : http://www.louisgrignion.pl/o-nas/jak-dojechac.html

Ojcowie Misjonarze Montfortanie (Towarzystwo Maryi)

Les Pères Missionnaires Montfortains (La Compagnie de Marie)

 

« Nie ustaję w upraszaniu, widząc potrzeby Kościoła, o skromną wspólnotę ubogich, dobrych księży…» - oto co napisał młody Ludwik Maria de Montfort w 1700 roku, w kilka miesięcy po przyjęciu swoich święceń kapłańskich. W ten sposób wyraził swą troskę o przyszłość Kościoła i swą gorliwość w służeniu wiernym.

 

Swą prośbę o dobrych księży zawarł w modlitwie: « O co proszę ? Modlę się o księży wolnych bożą wolnością, wolnych od wszelkich zobowiązań, o ludzi o sercach uczynionych wedle serca Twego, pełniących nie własną wolę, lecz wsłuchanych w Twoją, ludzi zawsze gotowych biec, tam gdzie ich potrzebujesz, gotowych wszystko wycierpieć z Tobą i dla Ciebie, tak jak Twoi apostołowie» .

 

W 1722 Towarzystwo Maryi przyjęło formę zgromadzenia. Upłynęło jeszcze wiele lat do czasu, aż Misjonarze Towarzystwa Maryi, przekroczyli granice Francji, aby udać się do innych krajów Europy, obu Ameryk, Afryki i w końcu do Azji.

 

Zachęceni słowami i przykładem Jana Pawła II, który wskazał ojca Montforta jako mistrza dla ludzi naszych czasów, Ojcowie Misjonarze głoszą ewangelię w 35 krajach świata. W ich pracy misyjnej przyświecają im słowa założyciela: « Jezus Chrystus przyszedł na świat przez Najświętszą Dziewicę Maryję, toteż i przez Nią winien zapanować nad światem ».

 

Adres Kurii Generalnej Ojców Misjonarzy Montfortan ( Pères Missonnaires Montfortains)

Curia Generalizia dei Monfortani

Viale dei Monfortani, 65

00135 ROMA (Włochy)

tel : 00.39.06.30.52.332

mail : Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

strona internetowa : www.montfort.org

 

 

Jednym z dzieł Montforta jest „Płomienna modlitwa", w której prosimy Trójcę Świętą o przyszłych misjonarzy Montfortanów:

7. O cóż Cię proszę? Liberos: o kapłanów wolnych Twoją wolnością, oderwanych od wszystkiego bez ojca i matki, bez braci i sióstr, bez krewnych według ciała, przyjaciół według świata, dóbr doczesnych, bez więzów i trosk, a nawet własnej woli.

8. Liberos: o niewolników Twojej miłości i Twojej woli, o ludzi według Serca Twego, którzy oderwani od własnej woli, która ich zagłusza i hamuje, aby spełniali wyłącznie Twoją wolę i pokonali wszystkich Twoich nieprzyjaciół, jako nowi Dawidowie z laską Krzyża i procą Różańca świętego w rękach: in baculo Cruce et in virga Virgine. Z buławą Krzyża i Różdżką Najświętszej Dziewicy (por. 1 R 17,40 et Ps 23[22],4), (św. Piotr Damian).

9. Liberos: o ludzi podobnych do obłoków wzniesionych ponad ziemię, nasyconych niebiańską rosą, którzy bez przeszkód będą pędzić na wszystkie strony świata przynagleni tchnieniem Ducha Świętego. O takich ludzi proszę wraz z Prorokami Twoimi, którzy przywoływali ich nadejście pytając: qui sunt isti qui sicut nubes volant. Kim są ci, co lecą jak chmury? (Is 60, 8) Ubi erat impetus spiritus illuc gradiebantur. Szły tam dokąd duch je prowadził (Ez 1, 12).

10. Liberos: o ludzi zawsze gotowych do Twojej dyspozycji, gotowych służyć Ci na głos swoich przełożonych, za przykładem Samuela mówiącego: praesto sum. Oto jestem (1 Sm 3,16). Zawsze gotowych iść i wszystko wycierpieć z Tobą i dla Ciebie, tak jak Apostołowie mówiący eamus et moriamur cum illo. Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć (J 11,16).

11. Liberos: o prawdziwe dzieci Maryi, Twojej Świętej Matki, z Jej miłości poczęte i zrodzone, w Jej łonie noszone, Jej piersią karmione, Jej matczynym staraniem wychowane, Jej ramieniem podtrzymywane i łaskami Jej ubogacone.

12. Liberos: o prawdziwe sługi Najświętszej Maryi Panny, którzy by na podobieństwo św. Dominika szli wszędzie, niosąc w ustach gorejącą pochodnię Ewangelii, a w ręce Różaniec święty; którzy by napastowali jak psy, płonęli jak ognie i jak promienie słoneczne rozpraszali ciemności świata. O głosicieli prawdziwego nabożeństwa do Twojej Najświętszej Matki; nabożeństwa wewnętrznego bez obłudy, zewnętrznego bez krytyki, roztropnego bez ignorancji, czułego bez obojętności, stałego bez lekkomyślności i świętego bez zarozumiałości. Ci, którzy gdziekolwiek pójdą, będą ścierali głowę starodawnego węża, by spełniło się w całej pełni przekleństwo, które nad nim zaciążyło: inimicitias ponam inter te et mulierem, inter semen tuum et semen ipsius et ipsa conteret caput tuum. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo Jej (Rdz 3,15).

 

Jeśli młody człowiek czuje się powołany przez Boga i chce rozpocząć drogę formacji, powinien najpierw skontaktować się z Ojcem Montfortaninem Nikola Tandara SMM (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.). Przyjęcie do naszego Zgromadzenia, zaczyna się od poznania osoby. Poprzez duchowe przewodnictwo, wspólne spotkania, rozmowy i modlitwy, kandydaci będą mogli utwierdzić się w rozeznaniu i wypełnieniu woli Bożej wobec swojego powołania. Aby rozpocząć formację wymaga to pewnej ludzkiej i duchowej dojrzałości.

Etapy formacji:

Postulat odbywa się w Częstochowie. Może trwać do jednego roku w Częstochowie, a drugi rok w Rzymie, zależy też od osoby czy ma powołanie na kapłana czy na brata zakonnego. Podczas Postulatu trwa nauka języka włoskiego, jako przygotowanie do Nowicjatu;

Nowicjat odbywa się we Włoszech. Po nowicjacie, pierwszych ślubach, przyjmuje się habit (czarna sutanna, z kordonem z trzema węzłami i różaniec).

Seminarium, to znaczy studia filozoficzne i teologiczne odbywają się w Rzymie.


Zapraszamy!

Zgromadzenie Braci Montfortan Św. Gabriela FSG

(Frères de Saint Gabriel)

Dzisiejszy Instytut Świętego Gabriela znany był u początku swej historii w 1715 r. pod nazwą Braci Świętego Ducha. Po Rewolucji Francuskiej odrodził się i rozwinął. Pełną swobodę działania uzyskał w 1842 r. Dekretem cesarza Ludwika Napoleona z 3 marca 1853 r. nadano mu oficjalną nazwę Braci Świętego Gabriela i pozwolono mu rozciągnąć działalność na całą Francję.

Zgromadzenie, realizujące swe powołanie poprzez nauczanie, czerpie z tradycji wychowawczych swego fundatora, św. Ludwika Marii de Montfort (1673-1716), Gabriela Deshayes (1767-1841), odnowiciela zgromadzenia, a także z koncepcji wychowawczych swych pierwszych przełożonych, a szczególnie trzeciego z nich, br. Eugeniusza-Marii (1823-1883).

 

 

Obecnie tysiąc dwustu Braci Świętego Gabriela obecnych w trzydziestu krajach świata, w piętnastu prowincjach (jedna w Ameryce, dwie w Afryce, cztery w Europie i osiem w Azji), pracuje z młodzieżą w placówkach szkolnych. Środowisko tych placówek pragnie przekazać młodym wychowanie przepojone wartościami duchowymi, pełne szacunku dla człowieka, oparte na prawdach ewangelicznych. Bracia realizując swój apostolat angażują się także w życie Kościołów lokalnych, głównie poprzez posługę katechetyczną i duszpasterską i poprzez uczestnictwo w różnych ruchach młodzieżowych. Zachowując wiernie wrażliwość na potrzeby ubogich wzorem Ludwika-Marii de Montfort i Gabriela Deshayes, skupiają się na pracy z młodzieżą i dorosłymi pozbawionymi dóbr materialnych, lecz otwartymi na sprawy ducha.

Powyższe twierdzenia ilustrują przykłady z działalności braci. W Indiach, będących jednym z krajów najbardziej dotkniętych analfabetyzmem, bracia opuścili duże kolegia i udali się w głąb kraju, do zagubionych wiosek, aby tam uczyć ludzi pozbawionych dostępu do edukacji. Takie dzieła jak instytut kształcący niesłyszących i niewidomych w Medelin (Kolumbia), obecnie przekazany świeckim, szkoła w Madrasie (Indie) czy w Butare (Rwanda) służą dziś jako wzory tego typu szkół w wymienionych krajach. Siedem kolejnych specjalnych placówek, zwanych Boy’s Towns1, w Indiach, w Azji Południowo-Wschodniej i Oceanii, stało się miejscem życiowej szansy dla wielu młodych ludzi zepchniętych na margines społeczeństwa. Wymienione przykłady dowodzą, że tradycje wychowawcze Braci Świętego Gabriela nie utraciwszy nic ze swej pierwotnej oryginalności są obecne na wielu kontynentach i wciąż przynoszą dobre owoce.

 

1 Boy’s Towns, dosłownie miasteczka nastolatków, są placówkami przeznaczonymi dla chłopców (powyżej szesnastego roku życia): osieroconych, pozbawionych opieki bliskich, mających za sobą pierwsze konflikty z prawem. Młodzi ludzi uczą się odpowiedzialności za siebie i innych organizując strukturę wewnętrzną miasteczka. Jednocześnie uczą się zawodu dającego im szanse na przyszłość – przyp. tłumacza na podstawie La tradition éducative des Frères Montfortains de Saint Gabriel, Louis Bauvineau f.s.g.

 

Plan wspólnoty MISJONARZY MONTFORTANÓW

 

Pobudka: 6.00

Jutrznia: 6.40

Msza święta: 7.00

Śniadanie: 7.40

ŚREDNI CZAS I MAŁA KORONKA DO n.p.m. : 12.00

Obiad: 12.30

Koronka do Bożego Miłosierdzia: 15.00

Modlitwa Różańcowa i nieszpory: 18.40

Kolacja 19.30